“İnsan açken daha zavallıdır,
Bu yüzden daha içten yalvarır.” Tapista
Nasıl tarif etsem, nasıl anlatsam
Gönülde Deli Yar denen kişiyi
Deyin dostlar nasıl kafamdan atsam
Her nefsi, her şerri yenen kişiyi.
Her yemekten evvel kılıp namazı
Mutlak çoğa tahvil etmeli azı
Her daim dilinde şükür, niyazı
Gönül havuzunda dinen kişiyi
Sanırım seherden az daha erken
Mavi boncuk oldun dosta giderken
Ha bugün, ha yarın ötesi derken
Yüzünü canana dönen kişiyi
Zuhur ağlar, zahir güler, son yanar
Dağda duman, derelerde don yanar
Kalemde sen, damardaki kan yanar
Dersem üzer miyim gönen kişiyi
Hakikatten yana, halveti hakla
Ayağa taş değse gönlünü yokla
Yarabbi rahmet et kıyında sakla
Kötülük görünce sinen kişiyi
Kırklar ile yedi, yetmiş, onda mı ?
Hak ayakta, gerçek mahzun zanda mı?
Gök kapalı aradığım tanda mı ?
Yoksa, candan cana inen kişiyi
Gönen:Nemli toprak
Zülfikar Yapar Kaleli
